Emzir(EME)mek....Part 1

10 eylül ; benim bal kızımın doğduğu gün..o an hafızamda çok net.Müthiş güzel bir doğum yaşamış zor şartlarda geçirdiğim hamileliğimin bittiği gün.hergün ama hergün kızım acaba iyimi dediğim tam otuzdokuz hafta . hareketlerini sürekli takip etmek " ay oynamıor bu çocuk bişi oldu kesin " dediğim milyon kere zaman dilimi.Sürekli gugıl amcama sorup fasulyem ne kadar oldu nasıl oldu neyi oldu diye geçirdiğim dokuz ay sekız gun..şarkılar söylediğim, masallar okuduğum üzerine hayaller kurduğum bal kızım .Kendi kararıyla aniden hiç beklemeden aceleyle gelmek istemiş yanımıza.Belli ki aceleci kız yanında birçok şey getirmiş bize.Herşeyde bir hayır var dedik gelmek isteyen gelir kapımız açık kalmış, buyur ettik kalbimize, gönlümüzün en güzel yerine ,başımızın en yüksek noktasına oturttuk.

Geçmek bilmeyen günleri tek tek saydı annesi asker yolu bekleyen sevgilinin saydığı gibi teskere saydık.hergün yeni bir tik attık takvime kavuşmanın heyecanı ile yanıp tutuştuk.Nasıl olacak kime benzeyecek sorusundan daha çok herseyi yerinde olacakmı sağlıklımı acaba diye düşündük.Her ayın ılk haftalarını beklemek ne kadar da zordu ama seni görmek değerdi beklemeye.Doktor amcamıza koşar adımlarla gidip gerekli gereksiz onlarca sorular sorup senin için endişe ederek boynumuz bükük içimiz kırık sessizce eve dönmüşlüğümüz çoktur.Neden ben içimdeki sana bakamıyordum?neden plesanta zımpırtısı görevini iyi yapamıyordu da sen her bebek gibi beslenemiyordun acaba?Neden doktor bey dediğimde "bi nedeni yok" cevabı bir anne için cevap sayılabilirmiydi?Tıp yetersizmi kalıyor bu sorumun cevabına?doppler amca son ayımızda vehergün bu sorumuza yanıt aramaya çalıştıysada nafile...

Hamile kadınlar üzülmez efendim.Bu öyle yavana atılacak bir söz değildir bilesiniz.Hani öyle hormonları karışık sinirleri tepesinde amanda bi bebek tasıyor ilişmeyelim buna diyecek ve azımsanacak bişi değildir bu.Naz değildir ilgi isteğide değildir .Bir bir daha iki anne adayına ağzınızı bağlayacaksınız oturacaksınız gerekirse çatır çatır çatlayacaksınız ama tartışmayacak üzmeyeceksiniz.Vakti gelsin bebek bir doğsun o zaman dökersiniz eteğinizdeki taşları derdim ama kandırdım:)bekliceksiniz çok bilendinizse ...zira o artık emzıren bir anne.Sabır taşı olun çatlamadan durun siz en iyisi yada karşınızdaki o anneye bakın o zaten sabır taşı mubarek heykeli dikilesi cinsten hammaddeside kendisi...neden üzmeyin diyorum bildiğim varda ondan.Başıma gelen herşeyden dersimi aldım ve gardımıda tabi.

Bende gebeliğimin 20.haftası civarı öylesine büyük bir üzüntü yaşadım ki.Hiç beklemediğim anda öyle derinden yaralandım ki  krizlere girdim.Kabullenemedim ağladım ağladım ağladım..(eşim temiz bilesiniz:) aldatılmış kadın gibi oldumda paranteze gerek gördüm neyse)geceleri uykumdan kalktım o derece huzursuz oldum.ayıldım bayıldım.hamile olduğumun bilincindeydim ama çokta değilmişim.Şimdiki aklım ola salla derdim.nerden bileyim ki bu kadar etkilenecek bebeğim yazılanlar çizilenler ne kadar doğruymuş nerden bilecektim.bir dahaki ay kontrolünde bunları bana öğreteceklerdi bana haddimi bildireceklerdi...



Not: Malum evde bir kızım var bendede anlatılacak çok şey var.Uyurken anlatmak güzel.Ama gördüğünüz üzre konu başlığına henüz gelemedim.o yüzden bölüm bölüm olsun nolacakki:))Hayatımız bölük pörçük değilmi ki..